Onderzoek en redactie

2018

 

Bekijk de weerhouden gebouwenHet Belgiëplein is een vijfhoekige, 180 meter lange en 165 meter brede esplanade gelegen op de samenkomst van de Keizerin Charlottelaan, de Miramarlaan en de Eeuwfeestlaan, in het midden van het tentoonstellingspark van Brussel.

Het plein werd in het vooruitzicht van de Wereldtentoonstelling van 1935 aangelegd door de hoofdarchitect van de tentoonstelling, Joseph Van Neck. Het kreeg de naam Eeuwfeestplein bij besluit van het College van de Stad Brussel van 08.07.1932. Het plein, dat ook Ereplein werd genoemd, diende als monumentaal schrijn voor de vijf omliggende paleizen (zie beschrijving).

Het midden van het plein wordt ingenomen door twee trapsgewijs aangelegde bekkens, omringd door grasperken en aan drie zijden afgeboord door muurtjes. Naast hun esthetische en recreatieve karakter – het onderste bekken was voorzien van een reeks waterstralen, “grote waterorgels” genaamd – zorgden ze ook voor een onmiddellijk beschikbare watervoorraad, waarvan de druk werd verzekerd door hun ligging aan de bovenzijde van de site. Met dat water kon een eventuele brand worden geblust, een voorziening die werd ingevoerd uit vrees voor een herhaling van de brand die de tentoonstelling van 1910 had geteisterd.

Ter gelegenheid van Expo 58 werd het bovenste gedeelte van de Eeuwfeestlaan omgedoopt tot Belgiëlaan en het Eeuwfeestplein tot Belgiëplein, een naam die na de tentoonstelling werd behouden en officieel werd bekrachtigd bij besluit van de Stad Brussel van 22.01.1982. Tijdens de Expo werd het plein het epicentrum van de Belgische afdeling. Aan de zuidkant werd het afgesloten door een portiek die werd verlengd door een U-vormig architecturaal complex ontworpen door architect Hendrickx van den Bosch, terwijl de gerestaureerde bekkens werden uitgerust met ‘s nachts verlichte fonteinen.

Thans omringen tien lichtgevende bronzen palen in art-decostijl, ontworpen door Joseph Van Neck voor de tentoonstelling van 1935, het bovenste bekken en Paleizen 2 en 10. In de zuidwestelijke hoek van het plein prijkt een bronzen beeld op een prismatische hardstenen sokkel, De bellenluider, een werk van beeldhouwer Reper dat de openbare aankondigingen van feesten en andere vermakelijkheden evoceert.

Bronnen

Publicaties en studies
COOMANS, T., De Heizel en de Wereldtentoonstellingen van 1935 en 1958, coll. Brussel, Stad van Kunst en Geschiedenis, 5, 1994.
DEROM, P., Les sculptures de Bruxelles. 
Catalogue raisonné, Galerie Patrick Derom, Brussel, 2002, p. 104. 
DE ROOSE, F., Les fontaines de Bruxelles, Racine, Brussel, 1999, p. 91.
Le livre d’or de l’Exposition universelle et internationale Bruxelles 1935 [Gulden Boek van de Wereldtentoonstelling Brussel 1935], Uitvoerend Comité van de Tentoonstelling, Brussel.
VAN KRIEKINGE, D., Essai de toponymie laekenoise, Laken, 1995, s. p.
VAN NIEUWENHUYSEN, P., Toponymie van Laken (doctoraatsverhandeling in de Germaanse Filologie), UCL, Louvain-la-Neuve, 1998, pp. 773-774.

Tijdschriften
“L’exposition de Bruxelles”, L’Illustration, speciaal nummer, 25 mei 1935.
VAN GOETHEM, M., “L’Architecture à l’Exposition de 1958”, Acier Stahl Steel, 7-8, 1958, pp. 290-292.