Onderzoek en redactie
2010-2012
Bekijk de weerhouden gebouwen
De Kruisdagen verbindt de Brand Whitlocklaan met de Linthoutstraat.
Het tracé van de nieuwe straat maakte deel uit van het dambordplan dat rond 1900 werd ontworpen door Firmin Lambeau, beheerder van de Tuinbouwmaatschappij van Linthout. Deze naamloze vennootschap werd in 1898 opgericht en later tot vastgoedmaatschappij omgevormd; ze verwierf en verkavelde in die tijd tal van terreinen langs de huidige Brand Whitlocklaan met het doel ze opnieuw te verkopen.
De naam van de laan herinnert aan de religieuze processies van weleer en werd toegekend bij beslissing van de gemeenteraad van 19.12.1900.
De laan werd hoofdzakelijk midden jaren 1900 bebouwd, overwegend met huizen in eclectische stijl, zoals nr. 38, 44, 48 en 50, alsook 80-82. Vermelden we drie bijzonder homogene huizenrijen waarin deze stijl overheerst, van nr. 4 tot nr. 10 en van nr. 5 tot nr. 23 (zie deze nummers). Op nr. 52, n.o.v. architect J. Walckiers in 1904, krijgt het eclecticisme een wat neogotisch karakter. De geometrische art nouveau is ook vertegenwoordigd, in het werk van architecten als Édouard Frankinet, die hier onder meer zijn persoonlijke woning bouwde (zie nr. 21, en ook 17, 19, 75 en 89), Désiré Van Hemelryck (zie nr. 11, 67 tot 71, 102 en 104-106), Camille Damman (zie nr. 15) of nog Paul Hamesse (zie nr. 39 tot 43). De bijzondere stijl van Hamesse komt ook tot uiting in andere, niet-gesigneerde huizen van de laan: nr. 26 tot 30, die samen met nr. 32 een bijzonder homogene bepleisterde huizenrij vormen, nr. 53 tot 57, en ook 60 (zie deze nummers).
Het tracé van de nieuwe straat maakte deel uit van het dambordplan dat rond 1900 werd ontworpen door Firmin Lambeau, beheerder van de Tuinbouwmaatschappij van Linthout. Deze naamloze vennootschap werd in 1898 opgericht en later tot vastgoedmaatschappij omgevormd; ze verwierf en verkavelde in die tijd tal van terreinen langs de huidige Brand Whitlocklaan met het doel ze opnieuw te verkopen.
De naam van de laan herinnert aan de religieuze processies van weleer en werd toegekend bij beslissing van de gemeenteraad van 19.12.1900.
De laan werd hoofdzakelijk midden jaren 1900 bebouwd, overwegend met huizen in eclectische stijl, zoals nr. 38, 44, 48 en 50, alsook 80-82. Vermelden we drie bijzonder homogene huizenrijen waarin deze stijl overheerst, van nr. 4 tot nr. 10 en van nr. 5 tot nr. 23 (zie deze nummers). Op nr. 52, n.o.v. architect J. Walckiers in 1904, krijgt het eclecticisme een wat neogotisch karakter. De geometrische art nouveau is ook vertegenwoordigd, in het werk van architecten als Édouard Frankinet, die hier onder meer zijn persoonlijke woning bouwde (zie nr. 21, en ook 17, 19, 75 en 89), Désiré Van Hemelryck (zie nr. 11, 67 tot 71, 102 en 104-106), Camille Damman (zie nr. 15) of nog Paul Hamesse (zie nr. 39 tot 43). De bijzondere stijl van Hamesse komt ook tot uiting in andere, niet-gesigneerde huizen van de laan: nr. 26 tot 30, die samen met nr. 32 een bijzonder homogene bepleisterde huizenrij vormen, nr. 53 tot 57, en ook 60 (zie deze nummers).
Bronnen
Archieven
Registre aux délibérations du Conseil communal, Gemeentelijk Museum van Sint-Lambrechts-Woluwe, dl. 1891-1903, p. 217.
Publicaties en studies
VILLEIRS, M., et al., Histoire de Woluwe-Saint-Lambert, Fondation Albert Marinus/Gemeentelijk Museum van Sint-Lambrechts-Woluwe, 2000, pp. 179, 330.