Onderzoek en redactie
1997-2004
Bekijk de weerhouden gebouwen
Rechthoekig plein tussen Zwitserland-, Lausanne- en Berckmans- en Bronstraat.
Aangelegd volgens rooilijnenplan van 17.08.1844 van Victor Besme.
Genoemd naar François-Henri Loix, van 1836 tot 1846 schepen van de gemeente.
Bebouwd tussen 1873 en 1893 door een handvol eigenaars op voormalige gronden van de familie Berckmans. Mooie aaneenschakeling van herenhuizen in neoclassicistische stijl met symmetrische compositie. Nr. 3 tot 15 opgetrokken in 1874 door dezelfde opdrachtgevers. Verder bescheiden huizen in neoclassicistische stijl: nr. 17 en 19 (1874) opgetrokken volgens repetitief schema; met asymmetrische compositie, gevels enigszins geschonden door huidige bepleistering met schijnvoegen en nieuw schrijnwerk in PVC. Nr. 2 (1874), 4 (1876), 6 (1875) en 8 (1875) hebben een opstand van vier bouwlagen, tweede als tussenverdieping, en drie traveeën. Nr. 4 met oorspronkelijke decoratieve elementen (bossages, schrijnwerk…). Al deze huizen hebben oorspronkelijke hoofdgestellen maar zijn beschadigd door verbouwing van handelsruimten op benedenverdieping. Recentere grotere gebouwen doorbreken de neoclassicistische harmonie van het plein cf. nr. 1-1a (1969) en 5-9 (1974), gebouwd n.o.v. arch. Simon Borensztein.
Aangelegd volgens rooilijnenplan van 17.08.1844 van Victor Besme.
Genoemd naar François-Henri Loix, van 1836 tot 1846 schepen van de gemeente.
Bebouwd tussen 1873 en 1893 door een handvol eigenaars op voormalige gronden van de familie Berckmans. Mooie aaneenschakeling van herenhuizen in neoclassicistische stijl met symmetrische compositie. Nr. 3 tot 15 opgetrokken in 1874 door dezelfde opdrachtgevers. Verder bescheiden huizen in neoclassicistische stijl: nr. 17 en 19 (1874) opgetrokken volgens repetitief schema; met asymmetrische compositie, gevels enigszins geschonden door huidige bepleistering met schijnvoegen en nieuw schrijnwerk in PVC. Nr. 2 (1874), 4 (1876), 6 (1875) en 8 (1875) hebben een opstand van vier bouwlagen, tweede als tussenverdieping, en drie traveeën. Nr. 4 met oorspronkelijke decoratieve elementen (bossages, schrijnwerk…). Al deze huizen hebben oorspronkelijke hoofdgestellen maar zijn beschadigd door verbouwing van handelsruimten op benedenverdieping. Recentere grotere gebouwen doorbreken de neoclassicistische harmonie van het plein cf. nr. 1-1a (1969) en 5-9 (1974), gebouwd n.o.v. arch. Simon Borensztein.
Bronnen
Archieven
GASG/DS 1: 106 (1969); 2: 2056 (1874); 4: 3984 (1876); 5-9: – (1974); 6: 2929 (1875); 8: 2928 (1875); 17-19: 2310 (1874).
Verzameling postkaarten Dexia Bank.
Publicaties en studies
BERNIER, F., Monographie de Saint-Gilles-lez-Bruxelles, P. Weissenbruch, Brussel, 1904, p. 59.
Saint-Gilles. Ensembles urbanistiques et architecturaux remarquables, ERU asbl, Brussel, 1988, pp. 67, 163.
GASG/DS 1: 106 (1969); 2: 2056 (1874); 4: 3984 (1876); 5-9: – (1974); 6: 2929 (1875); 8: 2928 (1875); 17-19: 2310 (1874).
Verzameling postkaarten Dexia Bank.
Publicaties en studies
BERNIER, F., Monographie de Saint-Gilles-lez-Bruxelles, P. Weissenbruch, Brussel, 1904, p. 59.
Saint-Gilles. Ensembles urbanistiques et architecturaux remarquables, ERU asbl, Brussel, 1988, pp. 67, 163.