Onderzoek en redactie
1993-1995
Bekijk de weerhouden gebouwen
Aangelegd in 1887, na de sloop van de oude kerk van 1750 die een kerk uit XVII verving. Deze volgde vermoedelijk een kerk uit IX op.
Tot 1993 werd het plein gedomineerd door de in 1885 ingezegende neogotische Sint-Gertrudiskerk die wegens instortingsgevaar werd gesloopt.
Deze kerk van basilicaal type was ontworpen door arch. HANSOTTE en gebouwd door de aannemer SOMMERYNS; gevel in rode baksteen, rechthoekige toren (in oorsprong met ingesnoerde naaldspits, vernield door een storm in 1972); vnl. spitsboogvensters met fraaie tracering en glas-in-loodramen, soms met negblokomlijsting; tot het meubilair behoorde o.a. een eiken kast uit XVIII, verschillende schilderijen uit XIX, voorts een eiken heiligenbeeld uit XV d.
Pleinwand met heterogene architectuur, vnl. neogotische panden en woningen van neoclassicistische inspiratie, veelal met verbouwde winkelpui, zie Nr. 2, 3, 5, 6 en Nr. 27-28, 29, 30. Voorts een aantal eclectische burgerwoningen met drie bouwlagen en twee of drie traveeën, zie Nr. 11 (1902 n.o.v. arch. CARON), 13 (1910 n.o.v. arch. VRANCKX), 14 (laatste bouwlaag uit 1967).
Nr. 12 is een pand met industrieel karakter (ateliers van de begrafenisondernemer, waarvan de winkel zich aan het Van Meyelplein Nr. 4 bevindt), verhoogd in 1939 en 1947 en in 1986 ten slotte vergroot.
Tot 1993 werd het plein gedomineerd door de in 1885 ingezegende neogotische Sint-Gertrudiskerk die wegens instortingsgevaar werd gesloopt.
Deze kerk van basilicaal type was ontworpen door arch. HANSOTTE en gebouwd door de aannemer SOMMERYNS; gevel in rode baksteen, rechthoekige toren (in oorsprong met ingesnoerde naaldspits, vernield door een storm in 1972); vnl. spitsboogvensters met fraaie tracering en glas-in-loodramen, soms met negblokomlijsting; tot het meubilair behoorde o.a. een eiken kast uit XVIII, verschillende schilderijen uit XIX, voorts een eiken heiligenbeeld uit XV d.
Pleinwand met heterogene architectuur, vnl. neogotische panden en woningen van neoclassicistische inspiratie, veelal met verbouwde winkelpui, zie Nr. 2, 3, 5, 6 en Nr. 27-28, 29, 30. Voorts een aantal eclectische burgerwoningen met drie bouwlagen en twee of drie traveeën, zie Nr. 11 (1902 n.o.v. arch. CARON), 13 (1910 n.o.v. arch. VRANCKX), 14 (laatste bouwlaag uit 1967).
Nr. 12 is een pand met industrieel karakter (ateliers van de begrafenisondernemer, waarvan de winkel zich aan het Van Meyelplein Nr. 4 bevindt), verhoogd in 1939 en 1947 en in 1986 ten slotte vergroot.
Bronnen
Archieven
KB 16.09.1885, 18.01.1893.
GAEtt./OW 13580 (1902), 429 (1910), 1988 (1939), 288 (1947), Inschr. Reg. 2104 (1967), 3760 (1986).
DOW f° 9; RC 1892, p. 462.
Publicaties en studies
COEKELBERGHS, D., JANSSENS, W., Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen. Provincie Brabant. Kanton Etterbeek, KIK, Brussel, 1978, pp. 16-17.
VERBESSELT, J., Parochiewezen in Brabant, Zoutleeuw, 17, 1950-1968, pp. 451-495.
KB 16.09.1885, 18.01.1893.
GAEtt./OW 13580 (1902), 429 (1910), 1988 (1939), 288 (1947), Inschr. Reg. 2104 (1967), 3760 (1986).
DOW f° 9; RC 1892, p. 462.
Publicaties en studies
COEKELBERGHS, D., JANSSENS, W., Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen. Provincie Brabant. Kanton Etterbeek, KIK, Brussel, 1978, pp. 16-17.
VERBESSELT, J., Parochiewezen in Brabant, Zoutleeuw, 17, 1950-1968, pp. 451-495.