Perulaan

Lange straat van kruispunt met Bosvoordsesteenweg, Klokjeslaan, Lieveheersbeestjeslaan en Uruguaylaan naar Franklin Rooseveltlaan.

Volgens plan van aanleg van Solbosch-wijk, goedgekeurd volgens K.B. van 23.03.1907, zou laan aanvankelijk bochtig tracé hebben gehad, gebaseerd op oude buurtweg nr. 30. Uiteindelijk werd straat pas in 1954 aangelegd en dit volgens eerder recht verloop.
Kreeg naam tijdens gemeenteraad van Brussel van 31.07.1950.

Op hoek van Perulaan en huidige Franklin Rooseveltlaan (dit stuk werd vroeger Terhulpsesteenweg genoemd) vestigde Société des Tramways bruxellois in 1931 het ‘station van de hippodroom'. Dit grote tramwachthuis werd in 1958 vervangen door appartementsgebouw (zie Franklin Rooseveltlaan nr. 252-268).

Gebouwen beantwoorden aan erg strikte stedenbouwkundige voorschriften van Solbosch-wijk betreffende voortuinen, hoogte en omvang van gebouwen. Bebouwd tussen 1950 en 1967, met uitzondering van nr. 61 (1992). Meest intensieve bouwfase tussen 1958 en 1960. Pare kant grotendeels ingenomen door het Club House van de Société Solvay Sport (zie nr. 80).
Bebouwd met bel-etagewoningen en enkele appartementsgebouwen. Aan onpare kant rijhuizen of halfvrijstaande gebouwen. Onpare kant bebouwd met villa's op doorlopende percelen met de Bosvoordsesteenweg.
Erg homogene bebouwing in traditionalistische en naoorlogse modernistische stijl. In traditionalistische stijl op nr. 51 (1965) en 59 (1957), n.o.v. arch. Albert Wenmakers, en gelijkaardige nr. 35, 43 en 45 (1959), n.o.v. arch. Raymond Decorte. Nr. 29 (1960) en 37 (1959), twee modernistische huizen n.o.v. Jean Wynen.