Onderzoek en redactie

2005-2006

 

Bekijk de weerhouden gebouwen
Van afgerond plein op eind van Louizalaan langs noordelijke zijde van Terkamerenbos naar Franklin Rooseveltlaan. Op Brussels grondgebied.
In zijn agglomeratieplan voorzag inspecteur der wegen Victor Besme een verbinding tussen militaire lanen (ter hoogte van Congolaan) met Waterloosesteenweg door laan aan te leggen langs Terkamerenbos. De stad Brussel weigerde aanvankelijk dit plan uit te voeren uit vrees de promenade van de Louizalaan te verstoren. Tijdens de voorbereidingen van de wereldtentoonstelling van 1910 besloot de stad niettemin een laan aan te leggen langs de bosrand tot aan afgerond plein.

Tracé deels op bedding van steeg eindigend in tramdepot van 1869 (ter hoogte van huidig nr. 6-7), gebouwd naar aanleiding van aanleg van eerste tramlijn tussen Terkamerenbos en stadscentrum via Louizalaan. Tramdepot bestond uit depot, koetshuis, stallingen, werkplaatsen voor onderhoud en wachtzaal voor reizigers. Oorspronkelijke naam avenue des Tramways. Tijdens Brusselse gemeenteraad van 07.02.1919 herdoopt naar Brits staatsman (1863-1945).

Grenst aan één kant aan Terkamerenbos. Andere kant bebouwd met huizen met voortuin van 9,5 m diep. Nr. 6-7-8: tramdepot in 1973 gesloopt en vervangen in 1974 door langwerpig kantoorgebouw, n.o.v. arch. Hugo Van Kuyck; verbouwd in postmodernistische stijl door L'Atelier d'Art Urbain, 1996-1998.

Naast trampdepot, net als Émile De Motlaan, bebouwd in de jaren 1920 met herenhuizen en burgerwoningen overwegend in Beaux-Artsstijl op percelen die eigendom waren van de Stad Brussel en per opbod werden verkocht. Dit coherente ensemble voorafgegaan door groot huis in art nouveau n.o.v. arch. Ernest Blerot, 1911 (SAB/OW 28776), thans gesloopt. In eerste gedeelte oude huizen vervangen door appartementsgebouwen of kantoren. Een van meest betreurenswaardige gevallen van sloop op nr. 11: herenhuis in art deco n.o.v. arch. Victor Danneels, 1924, vervangen door kantoorgebouw in laatmodernistische stijl i.o.v. “Radio-Télé Luxembourg” en n.o.v. arch. René Stapels, 1964. Dit gebouw telde drie opnamestudio's. Thans volledig verbouwd. In tweede gedeelte, aan kant van Franklin Rooseveltlaan, oorspronkelijk uitzicht bewaard.

Valt onder BPA goedgekeurd volgens KB van 07.07.1970 met betrekking tot Louizalaan en aanpalende straten.

Bronnen

Archieven
SAB/OW 6-7: 22084 (1869), 26949 (1869-1879), 14546 (1874-1889), 14929 (1894-1895); 6-7-8: 75501 (1965); 11: 31751 (1924), 82725 (1964).
SAB/Bulletin communal de Bruxelles, 1919.

Publicaties en studies
DUQUENNE, X., L'avenue Louise à Bruxelles, Xavier Duquenne éd., Brussel, 2007.
EMERY, A., LOZE, P., BIRKIYE, S., Atelier d'Art urbain. Humanism and Architecture, L'Arcaedizioni, s.l., 2002, pp. 102-105.
Livre d'or. Exposition universelle et internationale de Bruxelles 1910, Rossel éditeur, Brussel, s.d., pp. 213-215.
Inventaire visuel de l'architecture industrielle à Bruxelles. Bruxelles hors pentagone, AAM éd., Brussel, 1980-82, fiche 122.

Tijdschriften
« Maison avenue Lloyd George 11 à Bruxelles. Façade principale », L'Émulation, 6, 1927, pl. 21.
« Immeuble de bureaux », La Maison, 1, 1969, pp. 37-40.
« Luxembourg à Bruxelles », Présence de Bruxelles, 84, 1968, p. 62.