Sint-Huibrechtsstraat

 

Bekijk de weerhouden gebouwenKorte rechte straat van Roger Vandendriesschelaan naar Maurice Liétartstraat, deel uitmakend van de “Groenelaanwijk” aangelegd door toedoen van Edmond Parmentier vlg. het K.B. van 31.07.1909 (zie Roger Vandendriesschelaan).

Genoemd naar de patroonheilige van de jacht die naar verluidt voor een korte periode in het nabijgelegen Zoniënwoud verbleef.

Grotendeels bebouwd in de jaren 1920-1930 met verschillende soorten gebouwen, maar waarvan het merendeel woningen zijn met twee tot drie bouwlagen. Zij staan in de schaduw van enkele industriële gebouwen en recente kantoorgebouwen met vier tot vijf bouwlagen, gelegen in het midden van de straat waardoor hier het zwaartepunt van de bebouwing ligt. Voorts ook garages en omgevormde bijgebouwen van de aanpalende Roger Vandendriesschestraat (zie daar).

Pare zijde wordt gedomineerd door de modernistische gebouwen van de voormalige filmstudio's “Sonart” (zie nr. 12-14, 16) en het gebouw van de voormalige pianofabrikant Boen (zie nr. 22). Voorts kent deze zijde een heterogene bebouwing met vnl. woningen uit de jaren 1920 in verschillende stijlen; nr. 10 woning uit 1930 n.o.v. architect A. Everarts met art-deco-elementen en deels bewaard schrijnwerk met roeden; nr. 24 garage met woning op verdieping uit 1922 n.o.v. architect Jean De Ligne, gebouwd op een smal en diep perceel en meerdere malen vergroot in 1942, 1943 en 1990; nr. 32 woning in art deco uit 1924, gesigneerd en gedateerd rechts op benedenverdieping “And. / Forton / arch. / 1924.” met kruisvensters op verdieping en contrasterend metselwerk op borstweringen en kroonlijst; nr. 36 eclectische woning uit 1922, met twee verspringende traveeën, geelgekleurde natuurstenen gevel in rustica en bewaard schrijnwerk met kleine roedeverdeling in bovenlichten; nr. 42 woning uit 1925 met Beaux-Artselementen, bewaard schrijnwerk met roeden en gehamerd glas in bovenlichten, verbouwd tot klein appartementsgebouw (1979). Op nr. 8 een dubbelhuis uit 1952 n.o.v. architect Emile Goffay.

Onpare zijde wordt in het begin van de straat gekenmerkt door twee ensembles van woningen i.o.v. aannemer Jules De Waele (zie nr. 3, 5, 7 van 1923 en zie ook nr. 9, 11, 13, 15 van 1934) en het voormalig bureau en atelier van de aannemer van 1908 (zie nr. 17). Dezelfde aannemer zal in de aanpalende straat opdracht geven voor drie woningen (zie Roger Vandendriesschelaan nr. 33, 35 en 37).

Door de aanleg van de Minervalei in de jaren 1990 worden de hoeken van het nieuwe kruispunt ingenomen door grote kantoorgebouwen i.o.v. aannemer Delens en n.o.v. architecten Claude Goelhen & Robert en Alexandre Mahieu (nr. 19 en nr. 49-55, zie ook Minervalei nr. 7-9) en dit ter vervanging van industriële bebouwing van carrosseriefabriek Vanden Plas uit 1904 (IVAIB, Woluwe-St-Pierre, 1980-1982, fiche 43) en garage n.o.v. architect Jules Pilate (1937). Het einde van de straat is bebouwd met woningen uit de jaren 1930 (zie nr. 63) en een appartementsgebouw n.o.v. architect Charles Van Nueten, 1956.