Onderzoek en redactie
2008, 2013
Bekijk de weerhouden gebouwen
Van de Konkelstraat tot aan de Grootveldlaan. Ze kruist de Antoine de Saint-Exupérylaan, de Kaatsspellaan en de Tennislaan en aan onpare kant de Kosmonautlaan en de Vliegtuiglaan.
Ze volgt het tracé van de voormalige weg die over het plateau van Stokkel liep en in de gemeenteatlas van 1808 staat aangeduid als Chemin du Coup, op de buurtwegenatlas van 1847 staat ze aangeduid als Chemin n°15 of Streekweg.
De nieuwe straat werd voor de Eerste Wereldoorlog aangelegd volgens een plan voor de rechttrekking en verbreding van de oude weg, definitief goedgekeurd door de gemeenteraad van 13.05.1913, bekrachtigd door het K.B. van 01.12.1913. Nabij de Grootveldlaan respecteerde de nieuwe rooilijn de ligging van enkele kort voordien gebouwde huizen i.o.v. de heer E. Lambert zoals de vrijstaande villa op nr. 296 (zie dit nr.), het geheel gevormd door nr. 302, 304, met dakkapel onder puntdak en de voormalige nr. 314 welke vanaf 1922 meerdere malen werd verbouwd tot villa met schildersatelier (zie Grootveldlaan nr. 66). Deze gebouwen zijn, samen met de nr. 310 en de nr. 312 (zie dit nr.), de eerste geregistreerde gebouwen in de laan. Met uitzondering van de villa zijn het bescheiden huizen van twee bouwlagen met bepleisterde gevel en neoclassicistische inslag van 1912. Het merendeel van de huizen werden grondig verbouwd, enkel de nr. 312 bezit nog zijn oorspronkelijk decor.
De straat kreeg haar huidige naam in 1918 ter herinnering aan een in de Eerste Wereldoorlog gesneuvelde soldaat (Falkenback, P., 1957, p. 60).
De bebouwing van de straat kwam pas kort na de Tweede Wereldoorlog, dertig jaar na haar aanleg, echt tot ontwikkeling. Tussen 1946 en 1948 werd hier de villa Le Parador (zie nr. 297) van architect Jacques Dupuis gebouwd. Dan volgden vier andere huizen in het zuidelijk gedeelte van de straat, en nog eens zes in de jaren 1950, toen nog omringd door velden, moestuinen en boomgaarden. De jaren 1960 waren een periode van intense bouwactiviteit. De onpare kant werd volledig verkaveld en bebouwd, net als het gedeelte tussen de Konkelstraat en Antoine de Saint-Exupérylaan. De tweede grote bouwgolf volgde in het midden van de jaren 1980, met de nr. 78 tot 112. In de loop van twintig jaar werd de Louis Jasminlaan dus volledig bebouwd.
Het betreft grotendeels eengezinswoningen van het bel-etagetype, vaak per twee gekoppeld, af en toe in een aaneengesloten rij (nr. 58 tot 74 en 53 tot 61). Deze architectuur bevindt zich in een residentieel en groen karakter: bomenrijen op de voetpaden, grasperken en voortuintjes.
Ze volgt het tracé van de voormalige weg die over het plateau van Stokkel liep en in de gemeenteatlas van 1808 staat aangeduid als Chemin du Coup, op de buurtwegenatlas van 1847 staat ze aangeduid als Chemin n°15 of Streekweg.
De nieuwe straat werd voor de Eerste Wereldoorlog aangelegd volgens een plan voor de rechttrekking en verbreding van de oude weg, definitief goedgekeurd door de gemeenteraad van 13.05.1913, bekrachtigd door het K.B. van 01.12.1913. Nabij de Grootveldlaan respecteerde de nieuwe rooilijn de ligging van enkele kort voordien gebouwde huizen i.o.v. de heer E. Lambert zoals de vrijstaande villa op nr. 296 (zie dit nr.), het geheel gevormd door nr. 302, 304, met dakkapel onder puntdak en de voormalige nr. 314 welke vanaf 1922 meerdere malen werd verbouwd tot villa met schildersatelier (zie Grootveldlaan nr. 66). Deze gebouwen zijn, samen met de nr. 310 en de nr. 312 (zie dit nr.), de eerste geregistreerde gebouwen in de laan. Met uitzondering van de villa zijn het bescheiden huizen van twee bouwlagen met bepleisterde gevel en neoclassicistische inslag van 1912. Het merendeel van de huizen werden grondig verbouwd, enkel de nr. 312 bezit nog zijn oorspronkelijk decor.
De straat kreeg haar huidige naam in 1918 ter herinnering aan een in de Eerste Wereldoorlog gesneuvelde soldaat (Falkenback, P., 1957, p. 60).
De bebouwing van de straat kwam pas kort na de Tweede Wereldoorlog, dertig jaar na haar aanleg, echt tot ontwikkeling. Tussen 1946 en 1948 werd hier de villa Le Parador (zie nr. 297) van architect Jacques Dupuis gebouwd. Dan volgden vier andere huizen in het zuidelijk gedeelte van de straat, en nog eens zes in de jaren 1950, toen nog omringd door velden, moestuinen en boomgaarden. De jaren 1960 waren een periode van intense bouwactiviteit. De onpare kant werd volledig verkaveld en bebouwd, net als het gedeelte tussen de Konkelstraat en Antoine de Saint-Exupérylaan. De tweede grote bouwgolf volgde in het midden van de jaren 1980, met de nr. 78 tot 112. In de loop van twintig jaar werd de Louis Jasminlaan dus volledig bebouwd.
Het betreft grotendeels eengezinswoningen van het bel-etagetype, vaak per twee gekoppeld, af en toe in een aaneengesloten rij (nr. 58 tot 74 en 53 tot 61). Deze architectuur bevindt zich in een residentieel en groen karakter: bomenrijen op de voetpaden, grasperken en voortuintjes.
Bronnen
Archieven
GASPW/DS 302: 64 (1912); 304: 64 (1912); 310: 41 (1912).
GASPW/DS rooilijnen 7 Polo - Jasmin.
Publicaties en studies
FALKENBACK, P., Histoire de Woluwe-Saint-Pierre, Administration Communale de Woluwe-Saint-Pierre, 1957, p.60.
GASPW/DS 302: 64 (1912); 304: 64 (1912); 310: 41 (1912).
GASPW/DS rooilijnen 7 Polo - Jasmin.
Publicaties en studies
FALKENBACK, P., Histoire de Woluwe-Saint-Pierre, Administration Communale de Woluwe-Saint-Pierre, 1957, p.60.