Dejonckerstraat

Van Gulden Vlieslaan naar Charleroisesteenweg. Doorkruist Jourdanstraat en J. Stasstraat, en buigt aan kruising met Bosquetstraat naar Charleroisesteenweg.

Genoemd naar Jean-Philippe Dejoncker die, samen met dokter Jean-Baptiste Jourdan, eigenaar was van de gronden tussen Louizalaan en Bosquetstraat.

In 1839 kregen ze de toestemming van de gemeenteraad van Sint-Gillis om doorheen hun eigendommen nieuwe straten te trekken, waaronder de Dejonckerstraat. Deze lag in de Louizawijk en viel daardoor onder het rooilijnenplan bij K.B. van 31.08.1840 (zie Louizalaan).

De eerste gebouwen, in neoclassicistische stijl, verschenen een jaar na dit K.B. in de straat. Door de nabijheid van de Louizalaan, een belangrijk commerciële ader, is ook hier de oorspronkelijke bebouwing sterk gewijzigd. De meeste huizen ruimden plaats voor grote appartements- of kantoorgebouwen.


Niet geselecteerde nr.: 2-14, Jourdanstraat nr. 9-13 en Gulden Vlieslaan nr. 56-60: complex met kantoren, appartementen en handelszaken n.o.v. arch. Desmet & Whalley, 1995, ter vervanging van verschillende huizen in neoclassicistische stijl, zoals nr. 2, samen ontworpen met Guldenvlieslaan nr. 60 (1840), 4 en 6 (1861), 8 en 10 (1849), 12 (1842), 14 (1841); 1 tot 13 en Gulden Vlieslaan nr. 61-63: groot complex met residentiële woningen en kantoren n.o.v. arch. De Smet & Whalley, 1990, o.a. ter vervanging van nr. 3 (arch. Léon Martin, 1891), 5, 7 en 9 (1841) (volgens De Keyser, G., 1996); 15: huis gebouwd met nu gesloopte nr. 11 en 13, 1842, maar herbekleed (1977); 17 en Jourdanstraat nr. 25-27: ensemble van huizen in neoclassicistische stijl, 1844 (volgens De Keyser, G., 1996), houten erker op nr. 17 (1902); 18: huis in neoclassicistische stijl, 1842 (volgens De Keyser, G., 1996), verhoogd (1926); 20: huis in neoclassicistische stijl, benedenverd. herhaaldelijk gewijzigd; 22: huis in neoclassicistische stijl, 1855, verhoogd met twee bouwlagen en voorzien van winkelpui (1928); 23: groot huis, 1849, verhoogd met bouwlaag (1890); 24: huis in neoclassicistische stijl, 1848 (volgens De Keyser, G., 1996), verhoogd (1887); 25 en 29: zie nr. 27; 26, 28: dubbelhuizen, 1858, nr. 26 verhoogd met twee bouwlagen (1944), nr. 28 herbekleed en grondig verbouwd (1951); 30: hoekhuis n.o.v. arch. Joseph Devillers, 1956, ter vervanging van huis (1853); 32-40: lang appartementsgebouw achter zeven geïndividualiseerde gevels als pastiche van de neoclassicistische stijl, gebouwd in kader van stedenbouwkundig en commercieel project Louise village (zie Jean Stasstraat nr. 2 tot 22) n.o.v. arch. Eric Ysebrant de Lendonck en Paul Becker van bureau Assar, 1990, ter vervanging van huizen in neoclassicistische stijl: nr. 32 (1885), 34 (1862), 38 (1861), 40 (1857), evenals nr. 36, een gebouw in geometrische art-nouveaustijl van arch. Paul Hamesse, 1908; 31 tot 37: braakliggend terrein op de plaats van huizen in neoclassicistische stijl (1860-1870), nr. 31, eind XIX ingenomen door het atelier van decoratieschilder C. De Witte, vergroot met bijgebouw aan straatkant n.o.v. arch. Jean-Jules Eggericx, 1938; 39: huis in neoclassicistische stijl, 1879, benedenverdieping herhaaldelijk gewijzigd; 42, 44, 46: groot gebouw n.o.v. arch. André en Jean Polak, 1967, ter vervanging van gebouwen (1872, 1867 en 1863) (volgens De Keyser, G., 1996); 45: klein huis in Beaux-Artsstijl n.o.v. arch. Georges Collin, 1930, vroegere bijgebouwen in Bosquetstraat nr. 23; 54-58: gebouw n.o.v. arch. Paul Dhaeyer, 1935; 60-64: gebouw n.o.v. arch. Paul Dhaeyer, 1960.