Onderzoek en redactie
2010-2012
Bekijk de weerhouden gebouwen
De Léon Mignonstraat verbindt de Thomas Vinçottestraat met het kruispunt gevormd door de Clayslaan en de Daillylaan.
De straat ligt in de Mont-Rosewijk, waarvan het stratenplan definitief werd goedgekeurd bij K.B. van 21.04.1906. Ze was al geopend bij K.B. van 03.07.1899 en werd aangelegd op de plaats van de voormalige begraafplaats van Sint-Joost-ten-Node.
De benaming van de straat is een eerbetoon aan beeldhouwer Léon Mignon, geboren in Luik in 1847 en in 1898 overleden in Schaarbeek, waar hij woonde en werkte.
De residentiële straat werd in twee fases bebouwd. De gebouwen aan pare zijde, alsook enkele aan onpare zijde, werden tussen 1899 en 1905 ontworpen. Een tweede reeks gebouwen verrees tussen 1912 en1914. De huizen van twee tot vier bouwlagen hebben gevels die ondertussen vaak gewijzigd zijn. Sommige hebben een neoclassicistische inslag, zoals nr. 59 (1903), met vroeger een commerciële benedenverdieping, of het geheel gevormd door nr. 44 tot 50, gebouwd in 1900 i.o.v. schrijnwerker-timmerman Émile Slagmulder. Deze vier huizen vormen met nr. 52 (1901) en 54 (1902) een bijzonder homogene neoclassicistische huizenrij. Andere huizen zijn in eclectische stijl, zoals de vier opbrengsthuizen gebouwd in 1902 en 1905 i.o.v. de Société Anonyme des Habitations ouvrières hygiéniques et économiques van Sint-Joost-ten-Node (zie nr. 21 tot 31-35). Nr. 41 en 43 vertonen invloeden van de art nouveau (zie deze nummers).
De straat ligt in de Mont-Rosewijk, waarvan het stratenplan definitief werd goedgekeurd bij K.B. van 21.04.1906. Ze was al geopend bij K.B. van 03.07.1899 en werd aangelegd op de plaats van de voormalige begraafplaats van Sint-Joost-ten-Node.
De benaming van de straat is een eerbetoon aan beeldhouwer Léon Mignon, geboren in Luik in 1847 en in 1898 overleden in Schaarbeek, waar hij woonde en werkte.
De residentiële straat werd in twee fases bebouwd. De gebouwen aan pare zijde, alsook enkele aan onpare zijde, werden tussen 1899 en 1905 ontworpen. Een tweede reeks gebouwen verrees tussen 1912 en1914. De huizen van twee tot vier bouwlagen hebben gevels die ondertussen vaak gewijzigd zijn. Sommige hebben een neoclassicistische inslag, zoals nr. 59 (1903), met vroeger een commerciële benedenverdieping, of het geheel gevormd door nr. 44 tot 50, gebouwd in 1900 i.o.v. schrijnwerker-timmerman Émile Slagmulder. Deze vier huizen vormen met nr. 52 (1901) en 54 (1902) een bijzonder homogene neoclassicistische huizenrij. Andere huizen zijn in eclectische stijl, zoals de vier opbrengsthuizen gebouwd in 1902 en 1905 i.o.v. de Société Anonyme des Habitations ouvrières hygiéniques et économiques van Sint-Joost-ten-Node (zie nr. 21 tot 31-35). Nr. 41 en 43 vertonen invloeden van de art nouveau (zie deze nummers).
Bronnen
Archieven
GAS/DS 44 tot 50: 193-44-50; 52: 193-52; 54: 193-54; 59: 193-59.
GAS/OW 271.
GAS/OW Straten (AR).
Publicaties en studies
DEBOURSE, X., Schaerbeek. Parcours d'Artistes, Arobase Édition, Brussel, 2009, pp. 72-73.
Kaarten / plannen
Plan de la commune de Schaerbeek 1870, Nationaal Geografisch Instituut.
HOUSSA, O., Quartier Monrose, Plan no 1, 1904 (GAS/OW).
GAS/DS 44 tot 50: 193-44-50; 52: 193-52; 54: 193-54; 59: 193-59.
GAS/OW 271.
GAS/OW Straten (AR).
Publicaties en studies
DEBOURSE, X., Schaerbeek. Parcours d'Artistes, Arobase Édition, Brussel, 2009, pp. 72-73.
Kaarten / plannen
Plan de la commune de Schaerbeek 1870, Nationaal Geografisch Instituut.
HOUSSA, O., Quartier Monrose, Plan no 1, 1904 (GAS/OW).