Bekijk de weerhouden gebouwen
Van Waterloosesteenweg naar Georges Brugmannplein. Vormt ruggengraat van stratenplan volgens visgraatpatroon van de Berkendaelwijk met links Camille Lemonnierstraat, Alphonse Renardstraat en Mignot Destanchestraat en rechts Hervormingsstraat, Emmanuel Van Driesschestraat en François Stroobantstraat.
Aangelegd volgens het Plan général d'alignement et d'expropriation par zones voor de ‘Berkendaelwijk' (n.o.v. landmeter César Boon), volgens KB 12.07.1902 en later licht gewijzigd bij K.B. van 02.05 en 31.05.1904.
Rechte laan met centraal plantsoen, aan weerszijden afgezoomd door wilde kastanjes. Op eind van het plantsoen, aansluitend op Georges Brugmannplein, monument voor Argentijns schrijver Julio Cortazar die in 1914 in deze laan op nr. 116 geboren werd (zie ook nr. 116). Monument bestaat uit rechthoekige hardstenen podium met treden naar dito pijler met bronzen buste van schrijver. Links op de pijler koperen plaat met inscriptie ‘Julio Cortàzar / écrivain argentin / Ixelles 1914 - Paris 1984'. Monument onder toezicht van UNESCO en n.o.v. Argentijnse kunstenaar Edmund Valladares geschonken aan gemeente Elsene in 2005 door het Nationaal Instituut voor Cinema en Audiovisuele Kunsten van de Republiek Argentinië.
Sinds 1903 genoemd naar liberaal politicus en befaamd advocaat aan Brusselse balie (Bas-Warneton, 1839 – Elsene, 1894).
Voornamelijk bebouwd tussen 1905 en 1914 met Beaux-Arts en eclectische burgerwoningen. Gevels in duurdere materialen zoals witsteen en drie tot vier bouwlagen hoog. Vaak bel-etagewoningen met bow-windows of erkers. Hoekpanden meestal uitgewerkt als monumentale residentiële appartementsgebouwen in Beaux-Artsstijl.
Begin van de straat sluit aan bij eclectische en neoclassicistische architectuur van de Waterloosesteenweg (zie L. Lepoutrelaan nr. 2-4 en Waterloosesteenweg nr. 515). Eerste straatdeel voornamelijk bepaald door eclectische gebouwen. Aan pare zijde opvallend appartementsgebouw in traditioneel baksteenmodernisme (zie nr. 8).
Volgend straatdeel van nr. 21 tot 31 beheerst door sober neoclassicistisch geheel door aannemers J.-B. Orlens & fils en n.o.v. arch. Alexandre Desruelles, 1911. Aan eind van deze straatzijde op nr. 49, modernistisch appartementsgebouw n.o.v. arch. H. Souka, 1968. Op hoek, aan pare zijde, burelen van aannemersbedrijf ‘Léon Monnoyer & ses fils Alfred et Marcel' (zie nr. 28-30). Verder in straat architectenwoning van Camille Damman (zie nr. 44) en aansluitend residentieel hoekpand in Beaux-Artsstijl (zie nr. 46).
Derde straatgedeelte start aan weerszijden met identieke eclectische hoekpanden (zie A. Renardstraat nr. 1, E. Van Driesschestraat nr. 75 en L. Lepoutrelaan nr. 52, 54) en kent vervolgens een geheel van Beaux-Artswoningen (zie nr. 51 tot 57 en nr. 52 tot 72). Geheel wordt aan onpare zijde op nr. 59 verstoord door een modernistisch appartementsgebouw n.o.v. arch. R.J. Brunswyck & O. Wathelet, 1962.
Laatste straatgedeelte met aan weerszijden Beaux-Artsgehelen (zie nr. 67-73 tot 99-101 en nr. 88 tot 110), vaak naar een ontwerp van arch. Benjamin De Lestré de Fabribeckers en Ernest Nisoli. Op nr. 76 eenvoudig Beaux-Artswoning n.o.v. arch. E. Nisoli, 1914, met fraaie sgrafittipanelen met putti tussen loofwerk.
Straat beëindigd door twee vergelijkbare opbrengsthuizen in eclectische stijl (zie nr. G. Brugmannplein nr. 1-3 en L. Lepoutrelaan nr. 103-109 en G. Brugmannplein nr. 34-36 en L. Lepoutrelaan nr. 112-118).
Aangelegd volgens het Plan général d'alignement et d'expropriation par zones voor de ‘Berkendaelwijk' (n.o.v. landmeter César Boon), volgens KB 12.07.1902 en later licht gewijzigd bij K.B. van 02.05 en 31.05.1904.
Rechte laan met centraal plantsoen, aan weerszijden afgezoomd door wilde kastanjes. Op eind van het plantsoen, aansluitend op Georges Brugmannplein, monument voor Argentijns schrijver Julio Cortazar die in 1914 in deze laan op nr. 116 geboren werd (zie ook nr. 116). Monument bestaat uit rechthoekige hardstenen podium met treden naar dito pijler met bronzen buste van schrijver. Links op de pijler koperen plaat met inscriptie ‘Julio Cortàzar / écrivain argentin / Ixelles 1914 - Paris 1984'. Monument onder toezicht van UNESCO en n.o.v. Argentijnse kunstenaar Edmund Valladares geschonken aan gemeente Elsene in 2005 door het Nationaal Instituut voor Cinema en Audiovisuele Kunsten van de Republiek Argentinië.
Sinds 1903 genoemd naar liberaal politicus en befaamd advocaat aan Brusselse balie (Bas-Warneton, 1839 – Elsene, 1894).
Voornamelijk bebouwd tussen 1905 en 1914 met Beaux-Arts en eclectische burgerwoningen. Gevels in duurdere materialen zoals witsteen en drie tot vier bouwlagen hoog. Vaak bel-etagewoningen met bow-windows of erkers. Hoekpanden meestal uitgewerkt als monumentale residentiële appartementsgebouwen in Beaux-Artsstijl.
Begin van de straat sluit aan bij eclectische en neoclassicistische architectuur van de Waterloosesteenweg (zie L. Lepoutrelaan nr. 2-4 en Waterloosesteenweg nr. 515). Eerste straatdeel voornamelijk bepaald door eclectische gebouwen. Aan pare zijde opvallend appartementsgebouw in traditioneel baksteenmodernisme (zie nr. 8).
Volgend straatdeel van nr. 21 tot 31 beheerst door sober neoclassicistisch geheel door aannemers J.-B. Orlens & fils en n.o.v. arch. Alexandre Desruelles, 1911. Aan eind van deze straatzijde op nr. 49, modernistisch appartementsgebouw n.o.v. arch. H. Souka, 1968. Op hoek, aan pare zijde, burelen van aannemersbedrijf ‘Léon Monnoyer & ses fils Alfred et Marcel' (zie nr. 28-30). Verder in straat architectenwoning van Camille Damman (zie nr. 44) en aansluitend residentieel hoekpand in Beaux-Artsstijl (zie nr. 46).
Derde straatgedeelte start aan weerszijden met identieke eclectische hoekpanden (zie A. Renardstraat nr. 1, E. Van Driesschestraat nr. 75 en L. Lepoutrelaan nr. 52, 54) en kent vervolgens een geheel van Beaux-Artswoningen (zie nr. 51 tot 57 en nr. 52 tot 72). Geheel wordt aan onpare zijde op nr. 59 verstoord door een modernistisch appartementsgebouw n.o.v. arch. R.J. Brunswyck & O. Wathelet, 1962.
Laatste straatgedeelte met aan weerszijden Beaux-Artsgehelen (zie nr. 67-73 tot 99-101 en nr. 88 tot 110), vaak naar een ontwerp van arch. Benjamin De Lestré de Fabribeckers en Ernest Nisoli. Op nr. 76 eenvoudig Beaux-Artswoning n.o.v. arch. E. Nisoli, 1914, met fraaie sgrafittipanelen met putti tussen loofwerk.
Straat beëindigd door twee vergelijkbare opbrengsthuizen in eclectische stijl (zie nr. G. Brugmannplein nr. 1-3 en L. Lepoutrelaan nr. 103-109 en G. Brugmannplein nr. 34-36 en L. Lepoutrelaan nr. 112-118).
Bronnen
Archieven
GAE/OW Historique des rues (1925); GAE/OW 213; GAE/OW Convention Berkendael (plan naar de hand van landmeter C. Boon, Elsene, 20 september 1898).
GAE/DS 21 tot 31: 213-21 tot 31; 49: 213-49; 59: 213-59; 76: 213-76.
Publicaties en studies
Inventaire des sgraffites. Ixelles, GERPM – SC ASBL, s.l., s.d., fiche 28.
Tijdschriften
HAINAUT, M., « Une rue d'Ixelles porte leur nom, 2eme partie de H à Z », Mémoire d'Ixelles, 29, 1988, p.17.
« Maison située avenue Louis Lepoutre, Architecte Mr Nisoli », Vers l'Art, 9, 1912, Pl. 197-198.
GAE/OW Historique des rues (1925); GAE/OW 213; GAE/OW Convention Berkendael (plan naar de hand van landmeter C. Boon, Elsene, 20 september 1898).
GAE/DS 21 tot 31: 213-21 tot 31; 49: 213-49; 59: 213-59; 76: 213-76.
Publicaties en studies
Inventaire des sgraffites. Ixelles, GERPM – SC ASBL, s.l., s.d., fiche 28.
Tijdschriften
HAINAUT, M., « Une rue d'Ixelles porte leur nom, 2eme partie de H à Z », Mémoire d'Ixelles, 29, 1988, p.17.
« Maison située avenue Louis Lepoutre, Architecte Mr Nisoli », Vers l'Art, 9, 1912, Pl. 197-198.