Onderzoek en redactie
1989-1994
Bekijk de weerhouden gebouwenVan Oud Korenhuis naar Cellebroersstraat.
Samen met het ten oosten aangrenzende, gelijknamige plein aangelegd, ter plaatse van het huis «Het Gulden Hooft» en gronden van de Kruisboogschuttersgilde van Sint.-Joris of Kleine Gilde, in het kader van de wederopbouw na het bombardement van 1695. Eerstesteenlegging in 1696, door Maximiliaan-Emmanuel van Beieren, gouverneur-generaal van de Nederlanden, ter zijner ere oorspronkelijk respectievelijk Beierenstraat en -plein genoemd. Enig voorbeeld van barokke, rechtlijnige stadsaanleg, afwijkend van het stratenpatroon van vóór het bombardement dat doorgaans ongewijzigd werd hernomen.
Het midden van het plein werd voorheen ingenomen door het Klein Vleeshuis, door architect C. Van Nerven, geopend in 1702. Straat- en pleinwanden vertoonden een gesloten laatbarokke bebouwing, onder meer een geheel van zeven huizen met monumentaal gevelfront, gebouwd door voornoemde gilde in 1705 mogelijk naar ontwerp van architect W. De Bruyn, aan de westzijde. Benamingen Dinantstraat en -plein sinds 1918.
Het Dinantplein werd na de sloop van het Klein Vleeshuis en het zuidelijk bouwblok (1956) en de voltooiing van de Keizerslaan (1958) heraangelegd tot het huidige plantsoen, omringd door nieuwbouw. De Dinantstraat werd in de jaren 1970 volledig ontmanteld ingevolge het B.P.A. 30/21 «Oud Korenhuis- Eikstraat» (1964, 1973), heden nog braakliggend (zie Oud Korenhuis). Laatste straatgedeelte, de westzijde van het plein, met nog één gerestaureerd laatbarok hoekpand.