Franklinstraat

Lange straat van Jean Monnet-kruispunt naar Geuzenplein. Achtereenvolgens doorkruist door Michelangelostraat, Correggiostraat, Veronesestraat en Titiaanstraat. Aan onpare kant, kort voor Geuzenplein vertrekt hier de Fultonstraat.

Aangelegd volgens het rooilijnenplan van de Noord-Oostwijk, ontworpen door architect Gédéon Bordiau en goedgekeurd bij K.B. van 20.12.1875. Haar tracé is echter alleen in stippellijn opgenomen in het plan van Brussel, dat in 1881 werd opgesteld door het Institut cartographique militaire.

Net als veel straten in de wijk is deze straat genoemd naar een historisch personage. De naam werd toegekend bij de collegebesluiten van de Stad Brussel van 14.04.1877 en 15.05.1877 en refereert aan de Amerikaanse staatsman Benjamin Franklin die een rol speelde bij de Amerikaanse onafhankelijkheid.


De straat werd voornamelijk bebouwd tussen 1892 en 1900. De gebouwen op het derde straatdeel aan pare kant, van nr. 68 tot nr. 88-90, werden echter pas tussen 1907 en 1910 gebouwd. Hun percelen behoorden immers tot een stuk grond dat in 1896 door de Stad werd aangekocht om er op het terrein tussen de Correggiostraat en Veronestraat school nr. 19 op te bouwen. De school die uiteindelijk pas tussen 1904 en 1907 werd gebouwd (zie Veronesestraat nr. 21), liep echter niet door tot in de Franklinstraat waar de percelen dus werden verkocht en bebouwd. Op een daarvan werd een vroeg voorbeeld van een Brussels appartementsgebouw gebouwd, ontworpen door architect Franz Tilley (zie nr. 76-80).

De meeste woningen zijn in eclectische stijl of met neoclassicistische inslag. Architect Jules Barth ontwierp hier meerdere woningen (zien nr. 18 tot 22-24, 31 en 110). In de straat bevinden zich ook enkele mooie voorbeelden van de neo-Vlaamse renaissance (zie nr. 112 tot 120) en een elegante woning in art nouveau, ontworpen door Léon Govaerts (zie nr. 126).

In de straat zijn ook enkele arbeiderswoningen te vinden: nr. 4 en 10 (1892) en nr. 150 van 1894, volgens een identiek plan als het huis op nr. 152 (zie dit nummer), gewijzigd in 1921.


De hoekhuizen hebben een handelsruimte op de benedenverdieping. De architecten Constant Bosmans en Henri Vandeveld ontwierpen in 1901 het nr. 73, op de hoek met de Correggiostraat. In 1902 ontwierp architect Gaspard Devalck de plannen voor twee gebouwen op de hoek met de Veronesetraat; alleen nr. 30-32 behield zijn oorspronkelijke uitstalraam. De handelsruimte op nr. 97 werd in 1938 gemoderniseerd door architect Léonard Draps, zoals blijkt uit een mooi glas-in-loodraam in art deco boven de deur van de winkel.

Door de uitbreiding van de Europese wijk zijn meerdere benedenverdiepingen vrij recentelijk verbouwd tot horecazaken.

In tegenstelling tot de straten uitgevend op de squares en de Kortenberglaan, zijn in de Franklinstraat slechts twee gebouwen uit de tweede helft van de 20ste eeuw te vinden: nr. 45, op de hoek met de Michelangelostsraat dat thans een rusthuis herbergt (architect Guy Daens, 1978), en nr. 156, een woning van 1992 (architecten John Moens, Jan Van den Berghen en Serge Bellengé).