Molenstraat

Van Haachtsesteenweg naar Armand Steurssquare. Het eerste straatgedeelte wordt gevormd door een stuk van de oorspronkelijke Neerweg (rue Basse; de huidige Josaphatstraat) zoals ook blijkt uit een kaart van 1816. Deze straat werd verdergezet door de Molenaarsweg, een pad dat tot aan de Maalbeek liep. Hier aan de oever bevond zich reeds in 1280 een watermolen, de Labusmolen, naar haar eerste eigenaar Walter Labus, later ook wel Donkermolen genoemd, naar Jan De Donckere die de molen in 1448 had verworven. Bij de verbouwing van de Maalbeek tot riolering omstreeks 1860, werd ze afgebroken. Het deel van de Neerweg gelegen tussen de Haachtsesteenweg en de splitsing van de Molenaarsweg vormt samen met laatstgenoemde de huidige Molenstraat. In 1833-1834 werd haar tracé rechtgetrokken tussen de Haachtsesteenweg en de Middaglijnstraat zodat het eerste deel van de Molenstraat voortaan in het verlengde van het tweede lag. Uit een verkavelingsproject dat in 1837 bij de gemeente werd ingediend, blijkt trouwens dat het huidige tracé al in grote lijnen was uitgevoerd tot aan de hoek van de Warmoesstraat en dat er al enkele panden gebouwd waren. Pas in 1852 echter viel de definitieve beslissing over het tracé, wat aanleiding gaf tot de afbraak van talrijke huizen die van de rooilijn afweken. In 1875 werd de Molenstraat verlengd voorbij de Warmoesstraat tot aan de spoorlijn, die het tracé van de huidige Jottrandlaan volgde. In 1883 werd beslist de straat te verbreden.

Tot aan het kruispunt met de Warmoesstraat is de gevelwand vnl. opgebouwd uit sobere neoclassicistische huizen (Nr. 22, 24, 30-32 en 34), doch waarvan enkele verbouwd of afgebroken werden (Nr. 23 tot 49) om plaats te ruimen voor een ziekenhuis (Middaglijnstraat Nr. 100) en een sociaal-huisvestingscomplex (1958) op de hoek van de Josaphatstraat. Andere panden kregen dan weer een parement in cement of baksteen met imitatievoegen, ter vervanging van hun originele bepleisterde en beschilderde lijstgevel. Voorts enkele opmerkelijke gebouwen in eclectische stijl of met art-deco-invloed, zie Nr. 98 van arch. Pierre VAN CUTSEM (1926) en - aan de achterzijde van Nr. 102-104 - de baksteenconstructie met industriële functie (1903). Aan oneven zijde, onmiddellijk vóór de Josaphatstraat (Nr. 95, 97 en 99) is de straat verbreed. Even verder neoclassicistisch geïnspireerde huizen, hoofdzakelijk uit de jaren 1870-1880 en panden in eclectische stijl, zoals Nr. 191 tot 199 (1888). Tot slot enkele voorbeelden van recentere architectuur, bv. Nr. 208 (1949).