Josse Impensstraat

De bijna rechtlijnige Josse Impensstraat ligt op een helling en verbindt de Madeliefjesstraat met de Jan Stobbaertsstraat; ze kruist achtereenvolgens de Minnebronstraat, de Generaal Eisenhowerlaan en de Frans Binjéstraat.

Met de Edouard Fiersstraat en de Auguste Lambiottestraat volgt ze gedeeltelijk het tracé van een oude weg, de Kleine Bosstraat, die het oude dorp Schaarbeek met het Linthoutbos verbond en waarlangs tot in 1903 boerderijen en pachthoeven lagen. Hoewel de opheffing van deze straat werd beslist bij K.B. van 10.02.1902, bleef ze uiteindelijk bewaard; in het stratenplan van de Josaphatwijk werd ze echter rechtgetrokken en in drie niet-doorlopende straten opgedeeld, waaronder de Josse Impensstraat. Dat plan werd getekend door Octave Houssa, ingenieur der gemeentelijke Openbare Werken, goedgekeurd bij K.B. van 10.02.1902 en definitief goedgekeurd bij K.B. van 21.04.1906, samen met drie andere nieuwe Schaarbeekse wijken – Monrose, Linthout en Monplaisir-Helmet. De Josse Impensstraat werd in 1908-1909 getrokken.


Haar naam werd toegekend tijdens de gemeenteraadszitting van 29.01.1910. Net als andere straten in de wijk is hij een eerbetoon aan een kunstenaar, Josse Impens (1840-1905), die in Schaarbeek woonde en interieurtaferelen schilderde, vooral herbergtaferelen.

De straat is hoofdzakelijk residentieel maar er bevinden zich ook enkele ateliers binnen het huizenblok, met de woning van de opdrachtgever aan de straatkant. Dat is onder meer het geval voor nr. 50-52 (zie dit nummer). De eerste huizen werden gebouwd tussen 1908 en 1914, in eclectische stijl, de meeste in het eerste en het laatste straatgedeelte. Dat geldt onder meer voor nr. 31, 33 en 35, een geheel van drie soortgelijke huizen uit 1911. De bebouwing kende een onderbreking tijdens de Eerste Wereldoorlog en werd pas hervat in 1924, met huizen en kleine appartementsgebouwen in late eclectische stijl, Beaux-Artsstijl – zoals nr. 54 (n.o.v. architect V. Van Haelen, 1929) – of art deco, zoals nr. 16-18 (n.o.v. architect Vanstraeten (?), 1930) en nr. 56 (n.o.v. ingenieur-architect Jean Maréchal, 1932). Op de hoek met de Jan Stobbaertsstraat bevindt zich een opmerkelijk modernistisch gebouw in de stijl van de School van Amsterdam, in 1928 ontworpen door architect Joe Ramaekers en in 1994 zwaar verminkt door de vervanging van het raamwerk en het aanbrengen van een roze bepleistering (nr. 131 Josse Impensstraat - Jan Stobbaertslaan nr. 32). Enkele appartementsgebouwen uit de jaren 1950 en 1960 vervolledigen de bebouwing van de straat.

Op nr. 125 ontwierp architect Armand Demey in 1933, in een stijl die art-deco-accenten vermengt met de Beaux-Artsstijl, de Ecole Sainte-Alice, een onderdeel van het scholengeheel Retraite du Sacré-Coeur, waarvan de zetel zich bevond in Jan Stobbaertslaan nr. 58 - Vandenbusschestraat nr. 36 (zie deze straten). Het gebouw, dat later door het Institut de l'Annonciation werd ingenomen, werd links aangevuld met een klasgebouw (1962) en een crèche (1979).