Hyacintenlaan

 

Bekijk de weerhouden gebouwenDe Hyacintenlaan is een korte verkeersweg die de Lambermontlaan verbindt met het kruispunt gevormd door de Gustave Latinislaan en de Heliotropenlaan. Halverwege wordt ze door de Mimosasstraat doorkruist.

De laan ligt in de Josaphatwijk, waarvan het stratenplan werd getekend door Octave Houssa, ingenieur der gemeentelijke Openbare Werken, goedgekeurd bij K.B. van 10.02.1902 en definitief goedgekeurd bij K.B. van 21.04.1906, samen met drie andere nieuwe Schaarbeekse wijken – Mont-Rose, Linthout en Monplaisir-Helmet. Samen met de andere verkeerswegen gelegen tussen de Lambermontlaan en de Gustave Latinislaan vormt ze de zogenoemde Bloemenwijk, die oorspronkelijk een “tuinwijk” met woningen met een voortuintje moest worden.

De wegenwerken voor deze wijk werden rond 1913 uitgevoerd, maar als gevolg van de Eerste Wereldoorlog kon er niet worden gebouwd. De bebouwing dateert van na de oorlog en was onderworpen aan hetzelfde differentiële bouwreglement als dat uitgevaardigd voor tuinwijk Terdelt, die net ten noorden van de Bloemenwijk ligt. Dit reglement werd aangenomen door de gemeenteraad van 12.10.1920 en goedgekeurd bij K.B. van 25.02.1922. Het voorzag in een strook onderworpen aan de erfdienstbaarheid non aedificandi voor tuintjes afgesloten door een haag met blijvend groen of door hekwerk in hout of ijzer. In de wijk mochten uitsluitend woningen worden gebouwd, in reeksen van ten hoogste vijf aaneenpalende huizen, met ertussen een ruimte van minstens tien meter. De gebouwen moesten een esthetisch karakter hebben, met gevels opgetrokken in de blote materialen of bedekt met een bekleding in simili-steen en die maximum een meter in het tuintje uitstaken.

Zoals die van andere straten rond het Josaphatpark herinnert de naam van deze laan, die tijdens de gemeenteraadszitting van 19.06.1908 werd goedgekeurd, aan het plattelandsverleden van Schaarbeek.


De residentiële laan is bebouwd met woningen met twee of drie gevels: villa's, huizen en kleine appartementsgebouwen die voor het merendeel werden ontworpen tussen 1924 en 1936, alsook tussen 1941 en 1961. Dankzij het strenge bouwreglement heeft de laan een homogeen karakter die nog wordt versterkt door de aanwezigheid van bijzonder homogene huizenrijen, zoals die tussen nr. 26 (1927), 28 (n.o.v. architect Eugène Smans, 1926) en 30 (n.o.v. architect Robert Crignier, 1928). Tal van gebouwen zijn daarenboven van de hand van dezelfde architect, J.-J. Van Den Eng, waaronder nr. 4 en 6, die een bijzonder homogene huizenrij vormen met nr. 8 (zie deze nummers), nr. 5 (1926), 7 (1931) en 9 (1936), alsook nr. 32 (zie dit nummer), 34 (1928) en 36 (1932), die een huizenrij vormen met nr. 38 (n.o.v. architect E. Clasens, 1933). De meeste gebouwen zijn in art-decostijl, zoals nr. 33 (n.o.v. architect A. Van Hamme, 1931). Het modernisme wordt vertegenwoordigd door twee hoekvilla's uit de jaren 1930 (zie nr. 19 et 44), of ook door nr. 23 (n.o.v. architect E. Stasens), een appartementsgebouw ontworpen in 1941 en na de oorlog voltooid.