Daillyplein

 

Bekijk de weerhouden gebouwenHet rechthoekige Daillyplein wordt diagonaal doorkruist door de Leuvensesteenweg. De Brabançonnelaan, Daillylaan en Chazallaan monden erop uit of beginnen er.

Het plein werd aangelegd in het kader van de bouw van de Nationale Schietbaan langs de Leuvensesteenweg in 1861 en was oorspronkelijk een terrein toebehorend aan de Staat dat als esplanade voor de Garde civique [burgerwacht] en het leger dienstdeed. Het vormde eerst een driehoek die door de laan werd afgesneden en waarlangs het gebouw van de schietbaan lag. Rond 1866 schiep de gemeente er een rechthoekige ruimte door de verwerving van terreinen die aan de andere kant van de laan lagen. Het aldus uitgebreide plein werd omstreeks 1870 genoemd naar de toenmalige burgemeester, Eugène Dailly (Gilly, 1814 – Schaarbeek, 1873).

Toen de Nationale Schietbaan te klein was geworden, werd ze in 1888 overgebracht naar de huidige site van het VRT-RTBF-complex (zie Auguste Reyerslaan nr. 52). Ze werd vervangen door een karabinierskazerne, Prins Boudewijnkazerne gedoopt ter ere van de kroonprins die in 1891 was overleden. Ze werd ingehuldigd op 10.09.1894 (zie nr. 4-4a-5-5a-6).

In 1901 sloten de Staat, vertegenwoordigd door de minister van Oorlog, en de gemeente Schaarbeek een overeenkomst waarbij de Staat aan de gemeente de terreinen van het Daillyplein die ze in haar bezit had afstond, met uitzondering van de Leuvensesteenweg, die tot de grande voirie behoorde, en van een twintig meter brede strook langs de kazerne. Toch kon het leger voor zijn oefeningen over het plein blijven beschikken. De overeenkomst voorzag tevens in de aanleg van drie nieuwe lanen rond de kazerne – de Charbolaan, de Léon Mahillonlaan en de Félix Marchallaan – en in de verlenging tot aan het Daillyplein van de Brabançonnelaan, die al op grondgebied Brussel liep.

In 1996 werd het plein volledig heraangelegd, met de aanplanting van bomen en de plaatsing van een fontein.

De oorspronkelijke bebouwing bestond uit huizen met neoclassicistisch uitzicht, de meeste uit de jaren 1870 en 1880, waarvan er verscheidene zijn bewaard. Ze hebben allemaal een oorspronkelijk of later toegevoegd handelspand op de benedenverdieping dat in de meeste gevallen verscheidene keren is verbouwd.